Een leuke dag geweest. Brehua is komen spelen met Mattijs. Vooral de daktuin was erg leuk. Dammen op een groot dambord op de grond, poolbiljarten en ravotten op de springkussens.
Ook erg verrassend was het bezoekje van meester Hans en zijn vrouw en de lekkere snoepjes natuurlijk.
Maandag 4 februari 2002
Mattijs is naar school geweest in het ziekenhuis. Hij had bijna prive les met nog een ander jongentje. Daarna nog een bezoekje aan weer een doktor voor weer een onderzoekje.
Om met Mattijs van de ene naar de andere verdieping te gaan, wordt er speciaal voor hem een lift opgeroepen. Eenmaal in de lift moet je met een speciaal telefoonnummer doorgeven waar je naar toe wilt. De lift gaat dan vanzelf naar de juiste verdieping. Om terug naar zijn kamer te gaan heeft Mattijs zelf gebeld en de lift geregeld. En met een zware stem riep hij door de telefoon “mag een een lift naar J6”.
Mattijs komt op teevee. Hier in het ziekenhuis. Hij mocht de rol spelen van dief. Als het lukt zal ik het opnemen. Donderdag wordt het hier uitgezonden.
Morgen gaat de wand dicht. En het wordt voor Mattijs dan ook steeds spannender. Hij gaat zich hiertegen steeds meer verweren. Het afscheid was dan ook moeilijk.
Om 22.45 uur nog gebeld met de afdeling. Mattijs was nog steeds bedroefd en kwaad. De verpleging zal hem extra aandacht geven en als het niet lukt mij bellen. Een extra bed om deze nacht bij hem door te brengen wordt achter de hand gehouden.
dinsdag 5 februari 2002
Mattijs slaapt nog als ik er ben. Als hij om 8.30 uur wakker wordt is hij nog steeds opstandig. De wand gaat volgens hem niet dicht. Alles is stom. Hij gaat niet naar school en ik blijf de rest van de ochtend bij hem. Troostend en op hem in pratend. Peptalk.
Het gaat nu wat beter. En hij zit te spelen met de Conny (pedagogisch medewedewerkster).
Om 15.00 uur komen Carin, Jeroen en zijn neefje Stefan nog. En dan om 16.00uur gaat het toch echt gebeuren…..
De wand is dicht. Dat was een emotioneel moment. Maar Mattijs is nu (21.00 uur) wel wat gewend en heeft de situatie geaccepteerd. Hij kan weer grapjes maken met de verpleegster en zit wat rustig teevee te kijken en ondertussen op zijn hometrainer wat te fietsen.
Wij (Carin, Jeroen en ik) hebben instruktie gekregen over hoe we ons moeten kleden met mondkapje, handschoenen en geel schort. Nou ja het is bijna carnaval zullen we maar denken.
Het goede nieuws is dat er in het beenmerg van Mattijs geen leukemie meer aan te tonen is. Verder onderzoek moet uitwijzen of dit ook echt zo is.
Morgen is Jeroen aan de beurt. Hij moet dan bloed afstaan om na de beenmergafname terug te kunnen geven aan hem.
woensdag 6 februari 2002
Jeroen was zenuwachtig. Ik zou ook bijna vergeten dat het voor hem allemaal nieuw is en de eerste keer. Er moet eerst een vingerprik gedaan worden wat al op protest stuit. Gelukkig valt het allemaal mee voor hem. De bloedafname zelf is dank zij de Emla (verdovende zalf) een fluitje van een cent.
Hij is alweer in de daktuin aan het spelen met Stefan en Mattijs ligt naast me te klieren en probeert me het typen onmogelijk te maken. Ondertussen kan heel het ziekenhuis meegenieten van Bløf.
Mattijs krijgt gesteriliseerd voedsel. Op dit moment eet hij bami, knakworstjes en vissticks. Gelukkig smaakt het hem, al zien de vissticks eruit alsof ze een zwaar gevecht met de kok hebben moeten voeren. Volgens Mattijs hebben ze gewonnen, want met het plastic vorkje is er ook niet in te prikken. We gaan nog even dobbelen, want ik voel dat ik geluk heb.
Donderdag 7 februari 2002
Wat een bale dag. ’s Avonds blijkt de overdrukinstallatie het te begeven. Mattijs moet naar box 1. Net nu die dit toch een beetje zijn plekje begon te vinden. En ja een technische dienst van een ziekenhuis moet je om 19.00 uur natuurlijk niet meer wakker maken. We verhuizen dus. Mattijs ingepakt naar de andere box. Al zijn spullen in plastic zakken, schoongemaakt met alcohol overgebracht naar box 1. Om 23.30 uur ben ik thuis. De hele avond ingepakt en uitgepakt. Mattijs balen, verpleging balen, ik balen. De winst van zowel AJAX 1 als AJAX 2 maken wel een beetje goed.
Vrijdag 8 februari
Om 9.00 uur kom ik bij Mattijs, die nog ligt te slapen. Na een half uurtje wordt hij toch wakker. Hij weet mij al te vertellen dat hij vandaag waarschijnlijk terug mag naar box 3. Ik val van mijn stoel. Moest hier al die moeite voor gedaan worden? Moest hiervoor Mattijs weer een teleurstelling verwerken? Het vermoeden dat de technische dienst een erg log apparaat is wordt verderop de dag weer bevestigd: de heren kunnen niet gestoord worden tussen 12.00-14.00 uur om een telefoonnummer te activeren. Stelletje.
We gaan weer verhuizen. Weer terug naar box 3. Alles is in no-time hersteld. En het hele feest van inpakken en uitpakken kan weer opnieuw beginnen. Dit keer met een goedgemutste Mattijs. Gelukkig.
Vanmiddag heb ik een mentor gesprek. Ramen en deuren dicht. Ik ben nog om te spetteren.
Zaterdag 9 februari 2002
Carin, Jeroen en Suzanne zijn er. Ik had vanwege de rapporten van Jeroen en Suzanne ze een waardebon voor McDonald gemaild. Die kwamen ze natuurlijk meteen innen.
Verder alles goed. Maandag gaat de eerste chemo kuur beginnen, waarschijnlijk zonder veel problemen. Al wil Mattijs nog niet weten wat er allemaal gaat gebeuren. Het komt allemaal wel snel dichtbij nu….